Schrijf je niet graag omwille van vele spellingsfouten?
Vind je rekenen veel makkelijker dan spelling?
Kan je de schrijfwijze maar niet onthouden ondanks het vele oefenen?
Je begrijpt de spellingregel maar vergeet de regel vaak toe te passen.

Zoals leren lezen is ook spelling een leerproces dat binnen het onderwijs vanaf het eerste leerjaar wordt aangeleerd.

In tegenstelling tot lezen wordt in de eerste fase het auditieve kanaal aangesproken. De leerkracht spreekt het woord uit, de kinderen horen de verschillende klanken in een bepaalde volgorde. Bij elke klank hoort een letter.

Bij sommige kinderen gebeurt de klank-tekenkoppeling onvolledig en moeizaam. Zij weten niet hoe ze de /ei/, /b/,/d/, /eu/ .. moeten onthouden. Daarbij komt dat de volgorde van de letters ook een probleem kan vormen.

Zodra kinderen de letterkennis hebben verworven, leren ze de spellingregels aan. Ook hier merken we dat de automatisering niet of zeer traag verloopt. Vaak zie je kinderen in het vijfde of zesde leerjaar nog fouten maken bij verdubbelings– en verenkelingsregels (bijvoorbeeld: veele zonige groeten).

Het zorgtraject wordt binnen de school opgestart individueel of in kleine groepjes. Bij hardnekkigheid van fouten wordt door het zorgteam van de school vaak extra hulp ingeroepen van een logopedist.

Een goede begeleiding start met een uitgebreide diagnose. Het testen moet de zwakke en sterke kanten van het kind naar boven halen en voldoende gegevens opleveren voor het therapieplan. Naast de uitslagen van het onderzoek zijn het verhaal van de ouders en leerkrachten en de observatie van het kind even belangrijk.

Bron: Martine Ceyssen,  Ik schreif fout. Omgaan met dyslexie 2002.